” زباله ای از زمین بردار تا برادرم زنده بماند” ( منیژه مصطفی زاده )

        در حال رانندگی در جاده ای بودم و گرم بحث با مسافری که در مسیر گذشتن از روستایی سوارش کرده بودم، جوانی حدودا ۲۰ ساله بود که به شهر برای کار می آمد، به ناگاه حرفم را قطع کرد و گفت نگه دار آقا، بی درنگ پیاده شد و با چند قوطی خالی نوشابه که انسانهای بی فکر در جاده انداخته بودند. برگشت جلوی پایش گذاشت و با لبخندی اشاره کرد برویم، گفتم از اینها در اطراف بسیار است؛ نمیشود همش ترمز زد. جوان گفت اطراف را نمیدانم ولی در جاده هر چه ببینم کرایه اش را میدهم تا ترمز کنند بر میدارم؛ علتش را جویا شدم گفت: با برادرم در همین جاده با موتور در شبی تاریک در حال برگشتن از شهر بودیم که یک بطری نوشابه تعادلمان را برهم زد و به زمین خوردیم و او بر اثر شدت ضربه همان لحظه در گذشت و من به شدت مصدوم شدم… دیگر انگار صدای جوان را نمیشنیدم و لحظاتی که حتی تکه کاغذی بر زمین انداخته بودم از پیش چشمم میگذشت و بیشتر احساس گناه میکردم.
از آن روز شعاری را بر هر جا توانستم نوشتم ” زباله ای از زمین بردار تا برادرم زنده بماند” شما هم با حفاظت از محیط زیست به سلامت خود کمک کنید .