گلدانی از محبت جنگل های زاگرس در دستان پسر شاعر
شنبه یازدهم دی ماه ۱۴۰۰ مراسم گرامیداشتی تحت عنوان ” یادی از شاعر نامدار کرد ، ماموستا سید کامل امامی ” در سالن دانشگاه علمی کاربردی بانه برگزار شد ، که با دعوت رسمی از پاژین تعدادی از اعضای انجمن در این مراسم باشکوه حضور یافتند . در این مراسم اشعاری از ماموستا امامی توسط پسر ایشان و شاعران بانه ای قرائت شد و با تصنیف های زیبا و آوای موسیقی موسیقدانان بانه ای تزئین شد . در این مراسم از طرف انجمن زیست محیطی پاژین گلدانی حاوی نهال یک ساله بلوط به پسر ایشان اهدا شد تا بر مزار شاعر کرد ” ماموستا سید کامل امامی ” کاشته شود .
لازم به ذکر است که : سید کامل امامی متخلص به ئاوات و معروف به سیدِ زنبیل در سال ۱۲۸۲ در زنبیل متولد شد ، ایشان شاعر، مترجم و استاد علوم دینی و معارف اسلامی بود. سید کامل امامی در زمان حیات خود ؛ اقدام به چاپ اشعار و غزلیاتش با عنوان “دیوان ئاوات ” کرد که بسیاری از سروده‌هایش را دربرمی‌گیرد. او پس از سال‌ها فعالیت هنری و سرودن اشعار کردی و فارسی، در سال ۱۳۶۸ در ۸۶ سالگی در شهر بوکان درگذشت.
نمونه از اشعار این شاعر نامدار به شرح زیر است :
من دەڵێم شاری دڵم باغ و گوڵستانە، دەچم!
عەقڵ ئەڵێ نا، قەسەبەی شۆڕشی مەستانە، نەچی!
من دەڵێم نوختەیی ئەو ڕەوزەیی ئیمانە، دەچم!
ئەو دەڵێ نا، ڕەشەجێ ڕاوگەیی شەیتانە، نەچی!
من دەڵێم مەسکەن و ئارامگەیی جانانە، دەچم!
ئەو دەڵێ سەربەسەری تێکچووە، وێرانە، نەچی!
من دەڵێم جێگەیی هەر شێت و جنوونانە، دەچم!
ئەو دەڵێ نا، زەدەیی پەنجەیی پەریانە، نەچی!
من دەڵێم مەرکەزی ئەسڕاڕی حەریفانە، دەچم!
ئەو دەڵێ جێ تەمەعی چاوی حەسوودانە، نەچی!
من دەڵێم وەختی خەتەر مەئمەن و قەڵگانە، دەچم!
ئەو دەڵێ کونکونە، جێگەی سەرەپەیکانە، نەچی!
لەو هەموو چوون و نەچوونە سەری سوڕ ما “کامیل”
من دەڵێم جوانە دەچم، ئەو دەڵێ واجوانە نەچی
حضور بر مزار رفتگان و گرامیداشت یاد آنها با غرس نهال ، از کارهای پسندیده ای است که می طلبد همگان به آن عمل کنند و آن را به سایرین انتقال دهند ، در این باره صرف کاشت یک نهال مهم نیست ، مهم این است که با این کار شادمانی را می شود تجربه کرد. هیچ ایرادی ندارد که یک درخت را به عنوان دوست ، استاد و یا شاعر و نویسنده ای داشته باشیم ، به نظر ما هدیه ای ماندگارتر از درخت نمی شود به کسی داد که هر سال یادآور تولدی دوباره باشد. این قامت بلند و باشکوه درختان بلوط زاگرس ، طلای سبزی است که زیستن، شکوفایی، حرکت و پویایی را به ما میفهماند. خداوند این موجود سبز و بابرکت را مایه عبرت، حکمت و قدرت خویش قرار داده است و ما نیز در جهت باروری این حکمت بی نظیر و ارزشمند تلاش خواهیم کرد./ ناصر جعفری
