ضرورت احداث ایستگاه های ثابت بازیافت در سطح شهر

ضرورت احداث ایستگاه های ثابت بازیافت در سطح شهر

مشکل من از آنجا شروع شد که در محل کارم تصمیم گرفتم که زباله ها را از هم تفکیک کنم. بالاخص کاغذ و مقوا که بیشترین حجم زباله را تشکیل می داد. اما منطقه ای که من در شهر حضور دارم شامل مناطقی نمی شود که شهرداری در آن طرح تفکیک از مبدأ را انجام می دهد بنابر این یک روز که در محله ای می رفتم کارگران شرکت پیمانکاری را دیدم که متصدی جمع آوری زباله های خشک یا “طرح تفکیک زباله از مبدأ” بودند بنابراین تصمیم گرفتم که از آنها خواهش کنم در هفته یک بار یا ماهی یک بار زباله های جمع آوری محل کار من را هم بردارند، اما مسیر کار و زمانبندی کاری آنها شامل محل کار من نمی شد بنابراین متوصل به آشغال جمع کن های دور گرد شدم، کسانی که در کوچه پس کوچه ها و در سطل آشغال ها دنبال پلاستیک، قوطی فلزی، مقوا و… می گردند و به نوعی گذران زندگی آنها از این مسیر تأمین می شود و معمولاً آدم های مسن و یا از کار افتاده ای هستند و چاره ای برایشان نمانده به غیر از زباله. خوب پیش خودم گفتم هم کار خیر کرده ام و هم زباله های قابل بازیافت را دور نیانداخته ام و می توانم به یکی از باورها و اصول زیست محیطی وفادار باقی بمانم.

به یکی از همین دورگردها یا به قولی آشغال جمع کن ها مراجعه کردم و ازش خواستم بیاید و آشغال های خشک من را با خود ببرد، ابتدا گفت که حاضر نیست بابت آنها پولی بپردازد و در ازای آنها پولی نمی دهد. اما من برای او توضیح دادم که من در ازای آنها پولی نمی خواهم به هرحال قبول کرد و آمد، نگاهی به زباله ها کرد و شروع کرد به جدا کردن آنها گفتم چکار می کنید من قبلاً همه آنها را جدا کرده ام، جواب داد که بله ولی من فقط مقواها را می خواهم و کاغذ ها به دردم نمی خورد، خریدارها فقط مقوا میخرند و کاغذ باطله نمی خرند.

اینجا بود که فکر کردم خوب با این کاغذها چه کنم؟

اگر در سطح شهر بانه بازدیدی به عمل آید می توانیم در پشت پاساژها خروارها کارتن و آشغال بازیافتی را ببینیم که مغازه دارها آنها را روی هم تلنبار کرده اند و معمولاً سرایدارهای این پاساژها آنها را بعد از جمع آوری می فروشند و یا افراد شخصی که در کوچه پس کوچه ها انبارهایی دایر نموده و این آشغال ها را جمع آوری و به شهر های دیگر انتقال می دهند اما همه آنها فقط کارتن و یا قوطی های پلاستیکی جمع آوری می کنند و دیگر مواد را یا دور می اندازند و یا آنها را به هر صورت تحویل نمی گیرند. نهایتاً بسیاری از مواد دیگر که قابلیت بازیافت را دارند در سطل های زباله رها می شوند و در سایت های تخلیه زباله دفن می شوند.

در بسیاری از شهرها شهرداری ها در هر منطقه ای از شهر ایستگاه های دایر کرده اند با عنوان “ایستگاه بازیافت” و شهروندان حاضر در آن محله ها روزانه اقلام بازیافتی را تحویل این ایستگاه ها می دهند و در عوض آن کیسه زباله و یا مواد شوینده تحویل می گیرند این طرح هم اکنون در شهرهای تهران ، اصفهان و مشهد اجرا می شود. بر طبق گزارش خبرگزاری دانا مورخ ۲۶ آبان ۱۳۹۳ در یکی از مدارس استان سمنان به صورت آزمایشی در طول هفته روزهای دوشنبه دانش آموزان مدرسه زباله های خشک جمع آوری شده در خانه هایشان را به مدرسه می آورند و تحویل ایستگاه بازیافت مدرسه می دهند تا در سنین پایین، دانش آوزان با فرهنگ بازیافت آشنایی پیدا کنند.

لازم بذکر است که همین طرح بازیافت در مدارس چند سال پیش در شهر بانه نیز اجرا شد اما متاسفانه همکاری های لازم در سطح مدارس و از جانب متصدیان بعضی از مدارس انجام نشد و البته کم کاری ها و برخوردهای غیر حرفه ای شرکت پیمانکار این طرح نیز بی تأثیر نبود. در بعضی از مدارس سرایدارها خود شخصاً اقدام به جمع آوری می کردند و می فروختند و در این بینن هیچ انتقال فرهنگی در کار نبود و اقلام جمع آوری شده صرفاً ختم می شد به کارتن.

به هر روی هدف در اینجا موارد ذیل است:

۱- در جهان امروز و با این سطح بهره برداری از منابع و آلودگی های ناشی از تولید و کاهش منابع، بالا رفتن قیمت مواد اولیه و محصول نهایی، بازیافت ضرورت دارد.

۲- رشد جمعیت و بالا رفتن مصرف به طبع آن پسماند یا زباله را نیز به همراه دارد، دفن و دفع این زایدات بر منابع طبیعی، سلامت و زیبایی آن فشار وارد می کند.

۳- هزینه های جمع آوری و دفع زباله هزینه های بالایی برای شهرداری ایجاد می کند

۴- بازیافت می تواند فرصت های شغلی جدیدی به وجود آورد.

بر اساس آمار غیر رسمی در روز حدوداً ۱۳ کامیون زباله در سطح شهر بانه جمع آوری می شود و محل تخلیه تمامی آنها مسیر جاده بانه – سردشت “هژده دولان” است و این منطقه در سال های اخیر از لحاظ بهداشتی و زیبایی طبیعی لطمات بسیاری دیده است، بطوری که حتی ساکنین روستاهای اطراف این منطقه را نیز عاصی کرده است.

پس می توان نتیجه گرفت که اشاعه فرهنگ بازیافت در بین شهروندان تا چه اندازه می تواند در حفاظت از منابع طبیعی، بازگشت هزینه و سلامت عمومی مؤثر باشد. امید است که شهرداری محترم شهرستان بانه در راستای ایجاد حداقل یک ایستگاه دائمی بازیافت در مرکز شهر مخصوصاً در قسمت تجاری شهر که حجم بسیار زیادی از جمعیت را در بر می گیرد اقدام نماید.

نویسنده: سوران محمدنژاد