” هاوری ” تنها کسی بود که در روستای ۶۰۰ نفره ی “بویین علیا ” آتش مراتع و جنگلها را دید.
امروز جمعه ۲۲ خرداد ۱۳۹۴ بعد از خاموش کردن آتش مرتع قروچای مطلع شدیم که جنگل های زیبای مشرف بر روستای ” بویین علیا ” در اتش می سوزد . با هماهنگی دوستان به طرف منطقه مورد نظر حرکت کردیم . در مسیر از داخل روستا ی ” بویین علیا ” رد شدیم ، همه جا آرام بود و اضطرابی در چشم اهالی روستا مشاهده نمی شد چندین جوان تنومند و قبراق را که از گرما به سایه ی کناری مغازه ای پناه برده بودند ، دیدیم که با هم مشغول صحبت و بازی با موبایل هایشان بودند ، صدای سخنرانی آخوند روستا از بلندگوی مسجد شنیده می شد ، گویا یکی از جوانان روستا فوت شده بود . روستا پر بود از آدم . ولی زمانی که ما در ۲۰۰ متری روستا به آتش جنگل رسیدم غیر از چوپانی که مشغول چرای گوسفندانش بود کسی را ندیدیم ، چون پاژین بدبین نیست گفتیم کسی آتش را ندیده ، خلاصه شروع به اطفاء آتش کردیم در بالای کوه کسی را دیدم که او را نمی شناختیم ، جوانی حدود ۱۳ ساله ، اسمش را پرسیدم و مکان سکونتش را ، آرام و ساده گفت : اهل روستای بویین علیا هستم و اسمم ” هاوری” است ، چیزی دیگر نگفت . همپای ما بالا آمد و شروع به خاموش کردن اتش که زبانه می کشید شد. سپاسش گفتیم و تصور کردیم : ” هاوری ” شاید تنها کسی است که در روستای ۶۰۰ نفری “بویین علیا ” آتش مراتع و جنگلها را دیده است !!!!!
بعد از حدود ۳ ساعت مهار آتش پایین آمدیم و به طرف شهر راه افتادیم ، هوا تقریبا تاریک شده بود ، نرسیده به شهر اطلاع یافتیم که اهالی روستا به مسئولین بخش بویین اطلاع داده اند که آتش همچنان در بخشی از کوه خاموش نشده و اکیپ منابع طبیعی و پاژین آنجا را ترک کرده اند . آفرین گفتیم به این سرعت عمل اهالی روستا !!! در اطلاع رسانی به موقع !! به نظر شما چرا مردم روستا در اطفا حریق شرکت نکردند؟ کسی چه می داند ، شاید فردا اهالی روستا نظرشان عوض شود و … .
