دومین نشست و ائتلاف تشکل های زیست محیطی زاگروس

دومین نشست تشکل های زیست محیطی زاگروس

زاگروس تب دارد، کوه ها و درختان سرسبز زاگروس چندیست که میزبان خاکسترند، خاکستری کـه جان همه ی اهالی جنگل را در برگرفته. درختان بلوط، بنه، بادام و انجیر کوهی یا خشکیده اند یا همراه خاکستر و باد به نشست سران ستاد بحران برای تقسیم بودجه و راه نجات رفته اند، غافل از آنکه آنجا هم باید خاکستر دیگ را به خود بمالند، غافل از آنکه جایی که ترک کرده اند به فرزندان ستاد بحران واگذار گردیده که در آن آشیانه ی عاشقانه ی خود را بسازند و با اسب های عرب خود یورتمه بروند.

زاگرس قربانی حریق پی در پی می باشد که عوامل آن کم تا بیش معلوم است؛ بهره برداری ناپایدار، مانورهای نظامی، زمین خواری افراد سود جو و در نهایت بی مسئولیتی افراد و ارگان های ذیربط که نظارت کامل را ندارند.

زاگرس خود به تنهایی ۳۶% مساحت جنگل های تصرف شده، ۳۱% مراتع به تصرف درآمده، ۷۹% کوره های زغال کشور، ۴۴% چرای غیر مجاز دام، ۶۹% کل هیزم های کشف شده، ۵۸% زغال های مکشوفه و ۵۰% محصولات فرعی کشف شده در کشور را در شناسنامه اش دارد. جدال زاگرس با دام مازاد و زراعت زیر اشکوب و قاچاق چوب و هیزم و زغال تمامی ندارد.

بهره برداری از معادن، تاج بری و قطع سرشاخه ها، تبدیل اراضی جنگلی به زراعت دیم، جمع آوری بذر برای خوراک دام، خشکسالی های پشت سر هم، کوبیدگی خاک، ریزگرد، طغیان آفات و امراض، تصرف اراضی، مشکلات اقتصادی و اجتماعی، توسعه مراکز نظامی و لوله های ارتباطی سیالات همه و همه بقای زاگرس را تهدید می کند، اما درد بزرگ زاگرس چیزی فراتر از این حرف ها است.

وقتی جنگل آتش می گیرد باید آنجا بود و دید که چطور درخت ها طعمه آتش می شوند و چگونه نیروهای مردمی پراکنده در عرصه های وسیع جنگلی دنبال زبانه های آتش می دوند و با سطل های کوچک آب یا شاخه های پربرگی که مدام روی آتش می کوبند سعی دارند به جنگ شعله ها بروند. آتش بر کردن با پا، خاک ریختن روی شعله ها با دست و چشم دوختن به مخزن آب هلیکوپتری که به درد همه چیز می خورد الا حضور در عملیات اطفای حریق جنگل، صحنه های دردآوری است، اما واقعیت دارد. بیشتر آتش سوزی های جنگلی به لطف دست های نیروهای مردمی خاموش می شوند.

حال به نوبه ی خود انجمن های زیست محیطی تلاش خود را برای بقای محیط زیست انجام داده اند.

در پی وضعیت بحرانی موجود انجمن های زاگروس در مورخ ۲۲/۵/۹۴ و ۲۳/۵/۹۴ در دو روز در استان کردستان در شهر مریوان که مرکز حکم رانی شعله های حریق می باشد گرد هم آمدند که راهی بیاندیشند.

نشست اول با اعلام آمارهای حریق هر منطقه آغاز گردید که با اعلام آمارها لرزه به تن زاگروس در آمد. در طی این نشست اینگونه تصمیم گیری شد که با پوستر مشترک با موضوع حریق و اطلاعی مشترک در بیان حریق های زاگروس مصوب گردد و در زاگروس نشر شود که با استقبال عموم مردم مواجه شد.

دومین نشست به میزبانی استان کرمانشاه در روزهای دوم و سوم شهریور ۱۳۹۴ برگزار گردید.

در این نشست از جناب آقای افشار (پدربلوط ) دعوت به عمل آمد و ایشان ضمن اهراز چندین نهال بلوط به انجمن های میزبان کرمانشاه تجارب و دست آوردهای خودرا در فرصت یک ساعته در اختیار شرکت کنندگان قرار داد. در روز اول کارگاه تسهیل گری برگزار گردید و با همکاری کلیه اعضای انجمن ها نقد و برسی از نقاط (فرصت ،تهدید،قوت،ضعف) در خصوص فعالیت های NGO ها در مورد درگیری آتش سوزی جنگلها و حفظ و احیای آنها انجام گردید که تا پاسی از شب ادامه یافت .

در روز دوم با مذاکرات طولانی انجمن ها نتیجه بر این شد که کل انجمن های زاگروس در قالب یک اتحاد تحت نام ائتلاف انجمن های زاگروس اعلام موجودیت نمایند.

هدف اصلی این ائتلاف پرداختن به بحران های زیست محیطی زاگروس می باشد، اما به خاطر لزوم و حساسیت بحران آتش سوزی در زاگروس مقرر گردیده که بحران آتش سوزی جنگلها، در اولویت کاری این ائتلاف قرار گیرد.

انجمن های واقع در این ائتلاف: هیلو جنبش علفزار کرمانشاه، نسیم سراب آناهیتا کنگاور، انجمن پاژین بانه، حامیان سیاره سبز، جمعیت حفظ و احیاء محیط کوهستان پراو، انجمن سبز لاوان ، انجمن چیای سبز مریوان، جمعیت رفتگران طبیعت، انجمن کاریزه، ژین و ژینگه، جمعیت کردستان سبز، انجمن سبز زاگروس، شنه ی نه وژین کردستان، حامیان ژین و ژینگه ی ثلاث و جمعی از فعالان پاوه وبالنگان.