سوزاندن، تغییر کاربری و آلودگی زیست محیطی مراتع و جنگلهای بابوس

طی بازدیدی که در روز جمعه ۳۰ مرداد ۱۳۹۴ از مراتع و جنگلهای سوخته شده دامنه کوه بابوس و دوزین در اطراف ایستگاه سی ان جی به عمل آمد حجم و چگونگی این خسارات مورد ارزیابی قرار گرفت. مشخص شد که در آتش سوزی مورخه ۱۶ مرداد در پشت جایگاه سی ان جی در دامنه کوه دوزین علاوه بر مرتع، بخش بزرگی از درختان آن ناحیه نیز طعمه آتش سوزی قرار گرفته است به نحوی که بعضی از درختان به صورت صد درصد و برخی نیز به دلیل حرارت آتش از ناحیه شاخه ها و برگها زرد و خشکیده شده اند. در بالا دست این ناحیه جنگلی تاسیسات ساختمانی مشاهده شد که ظاهرا شبیه به گاوداری بود.
حال سوال این است که طبق چه قانونی اجازه ساخت این بنا در مراتع و جنگلها داده شده است؟ بر اساس قانون هرگونه ساخت و ساز و تغییر کاربری در اراضی زراعی، باغی و طبیعی ممنوع است و باید دید که مسؤلان ذی ربط چه جوابی برای اینگونه تخلفات دارند.
قضیه به همین جا ختم نشد، در بازدید بعدی در پایین دست این ناحیه (روبروی جایگاه سی ان جی) به سمت دامنه بابوس در حاشیه بلوار سقز توده بزرگی از زباله های عفونی و بیمارستانی شامل سرنگ نوک تیز، دست کش، شیشه شربت و … که روی یکی از این ظروف شیشه ای نوشته ای دال بر درمان حیوانی نوشته شده بود مشاهده شد.
بر اساس قانون بایستی تمامی زباله های عفونی و بیمارستانی به شکلی کاملا بهداشتی پس از عملیات بی خطر سازی در بسته های ویژه قرار گیرد و نهایتا در جایی به غیر از اماکن عمومی و حتی جدای از زباله های خانگی دفع شود. اما ظاهرا نهادهای نظارتی هیچ گونه کنترلی و برخوردی با این گونه موارد که سلامت و امنیت عمومی را به مخاطره می اندازند ندارند تا جایی که می توان تخلفاتی اینچنین مخاطره آمیز را در اطراف و اکناف و ورودی و دروازه های شهر مشاهده کرد و به وجه شهر از نگاه مسافرین لطمه و حتی فراتر از آن به افراد خردسال، عابرین و حتی حیوانات آسیبهای جبران نشدنی وارد آید.

پس از آن به دامنه و پایین دست کوه بابوس حرکت کردیم. در چند سال اخیر متاسفانه به دلیل نبود مدیریت شهری و تقاضای روز افزون برای مسکن در شهرستان بانه با نرخ بالای رشد جمعیت شهری شاهد بودیم که عملا چیزی به نام طرح جامع شهری تنها قانونی نوشته شده اما اعمال نشده می باشد تا جایی که دامنه کوه آربابا، دوزین ، سلیمان بگ و جنیره وارد منطقه شهری شده و به محیط زیست و بافت این نواحی که سابقه و خاطره جمعی یک شهر به حساب می آمد آسیب جدی و جبران نشدنی وارد آمده است.
حال پس از نابودی این نقاط نوبت به بابوس رسیده، در این بازدید به ضرس قاطع می توان گفت که آتش سوزی در آن ناحیه کاملا تعمدی و در راستای زمین خواری و تغیر کاربری اراضی صورت گرفته است و شاهد این مدعا سوزاندن و کندن درختان از ریشه، گذاشتن تیرکهای فلزی و چوبی نشانه گزاری محدوده زمین و حفر خندق و ریختن گچ می باشد.

حال باید دید که نهادهای ذی ربط از جمله فرمانداری، منابع طبیعی، جهاد کشاورزی، محیط زیست، شهرداری و ارگانهای انتظامی و قضایی با این همه شواهد و قراین و حجم وسیع از آلودگی و نابودی محیط زیست چه اندیشه و برخوردی خواهند کرد.