جوامع جنگلی منطقه
جوامع جنگلی منطقه
در وضعیت کنونی، جوامع جنگلی ، به دلیل برهم خوردن تعادل‌های اکولوژیکی وکاهش کمی و کیفی جنگل‌ها، در حالت کلیماکس نیستند. بانه و مریوان، مهمترین تودههای جنگلی استان را در بر دارند.
انواع تودههای جنگلی بانه
– جامعهی ویول؛ این جامعه، به شکل نواری باریک و حلقه مانند، مرتفعات اطراف بانه (سورکی و نهینی) و شیب جنوبی بلندی‌های گردنه خان به طرف سردشت را پوشانده است.
– جامعهی ویول- مازو، با غلبه‌ی گونه‌ی ویول
– جامعهی مازو- ویول؛ این جامعه، از مهمترین و وسیع ترین جوامع جنگلی بانه است و به شکل نواری در جنوب بانه، از غرب به جنوب‌شرقی، کشیده شده است. گونه‌ی غالب این جامعه، مازو است. ارتفاع این جامعه از سطح دریا، ۱۳۵۰ تا ۱۷۵۰متر است.
– جامعهی برو- مازو
– جامعهی برو
– جامعهی ویول (تنک و کم تراکم)
– جامعهی مازو- ویول، پراکنده در نواحی مرکزی شهرستان بانه
– جامعهی مازو- برو- بنه، در غرب بانه
– جامعهی مازو- برو، بین مرتفعات ننور و کوه نهینی
– جامعهی برو- پسته، واقع در شمال‌غربی بانه، هم‌مرز با کردستان عراق
– جامعهی برو- مازو (بسیار پراکنده و تنک)، در نواحی مرکزی حوزه‌ی جنگلی بانه
– جامعهی برو- مازو؛ این جامعه، همانند جامعهی قبلی است. فقط در برخی از مناطق، توأم با زراعت است.
– جامعهی تیرو- بادام؛ این جامعه، در مناطق فوقانی کوهستان دیده میشود.
– جامعهی باغات انگور با جنگلهای کم بلوط؛ که به شکل تودههایی در پیرامون روستاهای کانی بن ،کانی گه ویز، کوه آربابا و ناحیه‌ی آلوت و در دیگر نقاط، به طور بسیار محدود، پراکنده‌اند.
سنگینی