ریاست محترم جمهوری، دنیا دنیای سدبرداری است نه سدسازی

دنیا دنیای سد برداری است نه سد سازی، دانشگاهیان باید سد برداری را بخوانند نه سدسازی

ریاست محترم جمهوری
با سلام

با احترام اگر چه دنیا در حال حذف و تخریب سدهایش است و نسخه آنها حداقل بعد از ٢٠ سال به دست ما می رسد ولی آنچه جای تعجب است با حرص و ولع نسخه منسوخ شده آنها را اجرا می کنیم غافل از اینکه با این همه تمهیدات و ضوابط ها ولی آنها به فکر تخریب سد هایشان هستند حال سوال این است اگر هدف از ساخت سد تامین آب شرب است چرا به فکر توزیع مناسب جمعیت نیستیم ٧٠ درصد جمعیت را شهر نشین کردیم کارخانه و تاسیسات را در مکان های احداث می کنیم که با کمبود شدید آب روبرو است همین تاسیسات نیاز به آب دارد متعاقب آن باعث افزایش مهاجرت به سمت آن و رشد سریع شهرنشینی می شود به اعتقاد بنده احداث سد خیانتی بیش به محیط زیست نیست ما ٧ درصد مصرف آب تجدید پذیر مان مربوط به شرب است با ٧ درصد مصرف چه نیازی به سد است چرا به فکر ابخوان داری نباشیم ٩٢ درصد مصرف آب مربوط به بخش کشاورزی است چند درصد کشاورزی در تولید ناخالص ملی ما سهم داشته است مگر این نیست که بهره وری بخش کشاورزی در تولید ناخالص ملی از ٣٣ درصد به ١٣ درصد تنزل یافته است ما هم سطح زیر کشتمان و هم مصرف اب را بالا برده ایم و إلزاما اقتصاد رو به بهودی نداشته ایم مگر تراژدی دریاچه ارومیه، بختگان و … ناشی از همین رویکرد غلط مدیریتی و دیدگاه توسعه طلبی بدونه حد و مرز به محیط زیست کشورمان نیست بر هیچ کسی پوشیده نیست که ما ١.۵ میلیارد متر مکعب بیلان منفی داریم با این همه سد چرا بیلان منفی است این بر می گردد به رویکرد غلط مدیریتی و غارت طلبی و چپاول به محیط زیست چرا بایستی رتبه سوم سد سازی در دنیا باشیم در نگاه اول خوشایند است ولی در عمل بزرگترین مشکل اساسی مدیریت منابع آبی است ما رتبه ١٣٢ مدیریت منابع آب در بین ١٣٣ کشور دنیا را داریم متاسفانه تمام دیدگاه ها به سمت ١۵ درصد مساحت کشور است تا جایی که ما می خواهیم با این ١۵ درصد سطح ٨۵ درصد سطح کشور را تامین کنیم ریاست محترم جمهوری بیاید به جای تفکر و أیده منسوخ شده سد سازی به فکر مدیریت صحیح باشیم اگر چه بعید به نظر می رسد بتوان مافیای سد سازی را منصرف کرد چون امروز شکل گیری مافیای آب و نفوذ آن از هر دستور سطح بالایی تَر برش زیادتری دارد تا کی سیستم غلط مدیریتی چند درصد اراضی دیم بوسیله این آب های مهار شده آبی شدن ١۵ درصد کشاورزی ابی داریم در حالی که سطح دیم ما هم ١۵ درصد است ولی سهم کل تولید دیم در کشاورزی در دنیا ۶٠ درصد است چرا ما به این سمت حرکت نکنیم تا کی می خواهیم خارج از توان اکولوژیک محیط زیست به بهره برداری هایمان ادامه دهیم تا کی انتقال حوضه به حوضه مگر این نیست با مهار این اب ها الگوی کشت را تغییر داده ایم مگر در خوزستان الان برای تولید نیشکر در تابستان ٢۵ بار آبیاری صورت نمی گیرد مگر هر بار ١۴ سانتی متر آب مصرف نمی شود در هر هکتار٣۵٠٠٠ متر مکعب مصرف آب دارد با این وضع می خواهیم با نیشکر جاهای دیگر رقابت کنیم یا سایر محصولات اگر هزینه ساخت و بهره برداری و انتقال آن را بر هر متر مکعب آب تقسیم کنیم رقمی غیر علمی و توجیه نشده برای این تولید حاصل می شود عنایت فرمایید به سد سازان دستور فرمایید اجازه دهند این سد سازی ها را متوقف کنند خدا روزی رسان است ایران کشوری خشک است در بیابانی شدن بیشتر آن حرص نورزند. چرا با صرف هزینه های چندین صد میلیاردی و بالاتر برای سد سازی بیابان های پر هزینه برای کشور درست می کنیم دنیا در فکر بیانزدایی است تا کی ما با سد سازی به فکر إیجاد بیابانزایی در سطح کلان باشیم. این بزرگان حتی به شاخه های فرعی حوزه های آبخیز رحم نکردن در هر شاخه اش حداقل دو تا سد احداث کردن نمونه بارز آن حوزه دریاچه ارومیه و بلایی که امروز بر سر آن آمده است چرا به فکر تبخیر ٢٩۶ میلیارد متر مکعبی نزولات جوی کشور نیستی علاوه بر آن چرا به فکر تبخیر ٢١٠٠ میلیمتری کشور که بیش از سه برابر متوسط جهانی است نباشیم، چرا فقط نگاه ها به سمت ٧٣ میلیارد متر مکعب نزولات جوی و ١٣ میلیارد متر مکعب آورد رودخانه های مرزی هستی به نظر شما بهتر نیست این حجم را با مدیریت صحیح و تقویت آبخوان ها به ۴۴ میلیارد متر مکعب آبهای زیر زمینی تزریق کنیم، بهتر نیست این حجم تبخیر را به کشور برگردانیم تا منبع آبی مطمن برای کشور و نسل آینده داشته باشیم اگر سد داریم چرا بیلان منفی است نشست بیرویه دشت های ایران چرا، چرا دشت تهران ٣۵ سانتیمتر در سال نشست دارد ما سد داریم ولی چون آب به دست کشاورز نمی رسد در هر نقطه ای چاهی عمیق زده اند و با حرص و ولع در حال غارت آبهای زیر زمینی هستند البته حق دارند نمونه بارز آن سد کرخه که ٣.٢ میلیارد متر مکعب کسری آب دارد در حالی که حجم مخزن آن ۵ میلیارد متر مکعب است یعنی ١.٨ میلیارد متر مکعب آبگیری شد ایران از یک رویکرد غلط مدیریتی ضربه خورده رویکردی که به جای پرداختن به ریشه اصلی مشکلات، به حل و فصل پیامدهایی می پردازد که فقط معلول هستند نه علت .به امید روزی که استراژی قدرت سد سازی جای خود را به مصلحت و منافع زیست محیطی بدهد با آرزوی روزی که جوانان ما به جای سد سازی سد برداری را بخوانند.
با احترام سعداله سنگینی متخصص هیدرولوژی